1975, De Zweef A2, een zeer hecht vriendenteam dat al jaren samenspeelde ging compleet over naar de senioren. Het was in een tijd dat de jeugd zich steeds vrijer ging gedragen. A2 was hierop geen uitzondering. “Voetbal is leuk maar er is meer op de wereld”. Alles opzijzetten voor het spelletje was aan A2 niet besteed. Beleidsbepalers binnen de vereniging stoorden zich mateloos aan spelers die niet alles voor het voetbal opzijzetten maar enkel voor hun plezier een balletje wilden trappen. De leiders Sinus Morsink en Willy (Thijs) Krieger voelden het perfect aan en zo verliep de A2 tijd toch relatief probleemloos.
Nu was het moment dat de heren naar de senioren overgingen. Dé kans voor de senioren commissie om het team uit elkaar te trekken. De heren wilden echter koste wat kost bij elkaar blijven. Na lang overleg en met het maken van talloze beloften ging de senioren commissie overstag. Het gehele A2 team ging verder als De Zweef 6, in die tijd het laagste seniorenteam. In de persoon van Hennie Hegeman werd een kundig leider gevonden. Een roerige periode volgde. Wie details wil kennen raadpleegt het boek “Ballen uit de broek” van Charles Rozendal. Altijd was er wel iets aan de hand. Regelmatig werd het team dan ook ontboden op de wekelijks bestuursvergadering. Het voortbestaan van het 10e hing regelmatig aan een zijden draadje. Met voor deze heren onmogelijk waar te maken beloftes werd het voortbestaan telkens gerekt. Met de jaren verdwenen de wilde, in die tijd voornamelijk zeer lange haren en werd het rustiger rond, inmiddels De Zweef 10.
Vele kampioenschappen volgden. Met de “all-time topscorer” Richard Hegeman (meer dan 1000 doelpunten) in de gelederen niet zo vreemd. Het team had een grote aantrekkingskracht op andere spelers. Iedereen wilde erbij horen. De ene na de andere werd dan ook binnen gehengeld. Getalsmatig groeide het team uit haar voegen. Met een welhaast eindeloze reservebank langs de lijn als gevolg. Menigeen hing tussendoor de schoenen aan de wilgen maar bleef toch verbonden aan het team. Langs de lijn stond vaak net zoveel publiek als bij ons standaardteam. Toen een half jaar terug een (schier eindeloze) lijst werd opgemaakt van alle spelers die in De Zweef 10 hadden geacteerd ontstond het idee voor een reünie.
Zondag was het eindelijk zover. Om 3 uur stroomde het clubgebouw vol. Middels een Pub quiz werden fantastische momenten uit de roerige jaren van het 10e belicht. Op de schermen heel veel foto’s en ook bewegende beelden van de verre van doorsnee acts tijdens de Play Back Shows. Een buffet mocht uiteraard niet ontbreken en hoe kan het anders, de geplande eindtijd werd “enigszins” overschreden.
Vele schitterende anekdotes waren de revue gepasseerd. Ook over voetbal? ……… Nee joh!!
